Film maken versus filmwetenschap

Voor sommige mensen is het verschil tussen filmacademie en filmwetenschap niet helemaal duidelijk. Daarom volgt hieronder een interview met Nick van Someren Brand, derde jaars TFT'er, die hiervoor een jaar lang audiovisuele vormgeving heeft gestudeerd aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Want wat houdt de opleiding audiovisuele vormgeving eigenlijk in?

Lees verder

Behoorlijk wat: "Naast een basale ontwikkeling van het eigen kunstenaarsschap ook basistechnieken van camerahantering, montage en belichting. Ook theoretische aandacht voor camera standpunten, kadering, stop motion en fotografie. Kortom het hele scala werd uitgewerkt." Verder vertelt Nick (zie foto) dat de theorie die je daar kreeg, uitsluitend was bedoelt om praktisch in te zetten.

Dat roept de vraag op of er wel overeenkomsten zijn tussen audiovisuele vormgeving en TFT: "Overeenkomsten zijn er vrijwel niet. De theoretische stof heeft natuurlijk raakvlakken omdat je met hetzelfde bezig bent, maar de insteek is volledig anders. Op de kunstacademie ga je volledig uit van jezelf, (..) het vinden van je eigen stem is het belangrijkste. Op de universiteit gaat het meer om een goed zo mogelijke beheersing van je academische kwaliteiten.

Maar in hoeverre ben je bij Theater,- film- en televisiewetenschap praktisch bezig?

Nick: "Niet zozeer. Tot nu toe heb ik meegewerkt aan één filmpje. Daar hebben we bij de vertoning in Studio T (het eigen theater van Geesteswetenschappen, waar TFT onder valt red.) wel de publieksprijs mee gewonnen, maar dat is niet zoveel waard. Het filmpje gaat hoogstwaarschijnlijk wel draaien in het Louis Hartlooper complex, op festival Breaking Ground. Daarnaast heb ik nu een stage als gamewriter."

Tot slot heeft Nick nog een tip voor mensen die twijfelen tussen een praktijk opleiding en een wetenschappelijke opleiding: "Kijk goed naar waar je op de middelbare school het meeste plezier uit haalde en het beste in was. Maak een duidelijk verschil tussen abstract en concreet: Kan ik beter leren of doen? Zo zwart-wit is het verschil tussen hbo en universiteit namelijk wel. Je mag het eigenlijk niet zeggen, maar propedeuse-jagen is geen zonde. (Mag van mij wel hoor red. Ga een opleiding doen en ga direct voor de propedeuse. Zo kun je niet alleen van hbo naar universiteit, maar een propedeuse staat ook goed op je cv. Weet je ook gelijk waar je aan toe bent wat betreft hbo vs. uni."

Kortom, bepaal voor jezelf of je meer een denker of een doener bent!

Leuke website! Waar ging het vak ook alweer over?

    
  Eva's website                        Esthers website                     Het boek bij dit vak

Ik en mijn studiegenootje Esther blikten laatst terug op één van de eerste vakken van de opleiding, namelijk Theorie en analyse van film en tv (bij CIW heette datzelfde vak Beeld & Geluid). Ik kwam opeens de website tegen die ik voor dat vak gemaakt had en begon me af te vragen waar het ook alweer precies over ging. Het is ook best alweer een tijdje geleden dat we dat vak volgden, als nieuwe jonge studentjes. Ik besloot Esther te vragen of zij het nog wist. Zo kwam er een leuke discussie op gang en uiteindelijk konden we samen toch redelijk construeren hoe het vak er ook alweer uitzag! Hieronder drie vragen & antwoorden die een idee geven. Lees verder

1. Esther, waar ging het vak eigenlijk ook alweer over?
Het doel van het vak was om film en televisie te beschrijven en te analyseren. Eén van de opdrachten bestond uit het analyseren van een openingssequentie, zeg maar de intro van een film. Dit aan de hand van filmische middelen, bijvoorbeeld de montage en het geluid.
Klopt, je moest eigenlijk gewoon 10 minuten film helemaal uitpluizen. Uit dingen als cameravoering of kleurgebruik kun je bijvoorbeeld al veel afleiden over de sfeer of bedoeling. Al die onderdelen, waarvan je je niet altijd even bewust bent, hebben een eigen rol.

2. Wat heb jij onderzocht? Laat jouw website eens zien!
Als ik het me goed kan herinneren, waren er verschillende films waar we uit konden kiezen. Ik had voor de openingssequentie van de film Wild at heart gekozen. Op de website is mijn hele analyse na te lezen. Meestal wordt dit aan de hand van een paper gedaan, maar bij dit vak mochten we dus zelf een website maken! Ik vond dat een leuk aspect aan de cursus. Een website bekijk je toch vaker dan een paper, ja toch? Als je de site doorleest, krijg je een aardig beeld van hoe het onderzoek is gedaan.
Leuke site Esther! Ik koos destijds voor de opening van O Brother, Where Art Thou? omdat die film gewoon geweldig is en ook ik maakte daar een site bij.

3. En wat vond jij er eigenlijk van? Wat heb je ervan geleerd?
Theorie en analyse van film en tv is één van de eerste vakken die je bij de studie volgt. Het is leuk om een film op een ander niveau te bekijken en er natuurlijk toch van te blijven genieten! Ik ben me nu zeker bewuster van de technieken die er achter zitten. Een vak dat zeker aan het begin van de studie thuishoort dus.
Ik vond het ook erg leuk, je leert toch wel op een andere manier kijken. Als je een film bekijkt vindt je het allemaal wel logisch en mooi, maar als je erover na gaat denken blijkt er toch wel veel werk in te zitten. Mooi om te zien ook hoe alle filmische middelen elkaar uiteindelijk ondersteunen. Ook de site in elkaar zetten op zich vond ik leuk!

Televisieopname van Tussen de oren

Via Hyves ben ik lid van de Lamafan-hyve. Via deze hyve kreeg ik een mail met de vraag, of ik een uitzending van het programma Tussen de oren wilde bijwonen. Geheel gratis op zondagmiddag op het mediapark in Hilversum. Samen met een vriendin besloot ik, zonder veel van het programma te weten, me op te geven.
Ik heb nu enkele keren een programma bijgewoond als publiek. Vorig jaar was ik twee keer bij Jensen! geweest. Waarbij beide keren Kim Holland aanwezig was. Of je daar nou vrolijk van wordt. Ohja, en bij Idols. Maar dat was niet gratis, wat de meeste programma’s wel zijn namelijk. Lees verder

Waar gaat het programma Tussen de oren precies over?
Tussen de oren is een wetenschappelijke quiz, maar dan met humor. De presentatoren verzinnen door middel van wetenschappelijke onderzoek een aantal vragen, waar de twee teams dan het goede antwoord op moeten geven. Elk team heeft een teamcaptain: Jeroen van Koningsbrugge of Katja Schuurman. Het team dat de meeste vragen goed heeft, die wint. Hieronder een voorbeeldfilmpje dat is gemaakt voor een vraag bij Tussen de Oren.



Voor de opname
Een paar weken na onze inschrijving werden we verwacht. Aangekomen bij studio 23, kregen we een wit kaartje met een nummer. Er was een soort wachtruimte met een veel te dure bar. Om kwart voor acht werden we geroepen. De witte kaartjes mochten eerst. We zaten op de tweede rij, want de eerste is ook weer zo vooraan. Ik vond het best eerlijk dat de mensen die er het eerst waren, als eerst naar binnen mochten. Twee mannen naast ons werden vriendelijk verzocht om achteraan te gaan zitten. Ze waren was fors, wat uiteraard niet werd vermeld, en zaten daardoor voor de camera. Er moesten een stuk of vier ‘medewerkers achter de schermen’ aan te pas komen, voordat de mannen zich verplaatsten. Dat moet ik trouwens wel even vermelden. De camera stond dit keer tussen het publiek in, in plaats van er voor. Wat bij bijvoorbeeld Jensen! en Idols wel het geval is. Dit keer zat er dus gelukkig geen lange arm van een camera voor onze neus.

Tijdens de opname
De presentatoren werden onder luid gejuich ontvangen. Enkele meisjes begonnen druk te zwaaien en zaten met open mond te staren. Wij niet, uiteraard.De gasten van de uitzending waren Tigo Maas en nog een blonde actrice, ik weet echt haar naam niet meer. Katja Schuurman had koude voeten en kreeg na wat gesteun en gepiep een dekentje van de regisseur. Jeroen zat er maar zo bij van; ik vind het allemaal best. De uitzending begon en er werd hevig gekibbeld en gediscussieerd. Vaak moesten de stukken tekst van de presentatoren over. Zo werd op het eind het begin aangekondigd. Dat zoekt de montage maar uit, lachte ze.

Na de opname
Bij zo’n opname lopen er veel mensen achter de schermen alles te regelen. Om de zoveel minuten worden bij de presentatoren een make-up check gedaan of het haar goed gekamd. Toch ziet het er op tv een stuk spectaculairder uit dan in de studio zelf. We gingen weg en vroegen ons af of het we het nou leuk vonden of niet. We kwamen er niet helemaal uit. Als je echt fan bent en je een glimp van Jeroen of Katja op wilt vallen is het nog wel de moeite waard, maar anders valt het toch een beetje tegen. Wat wel duidelijk wordt bij zo’n opname is dat het heel wat voeten in de aarde heeft om alles soepel en goed te laten verlopen.
Het werken achter de schermen van een televisieprogramma is flink aanpoten en een stuk minder glamoures dan sommige mensen denken. Veel dingen moeten over en het nep-lachen en het nep-applaudiseren vliegt je om de oren. Toch kan ik iedereen aanraden, als je het leuk vindt tenminste, om eens een televisieprogramma bij te wonen. Je kijkt er daarna toch anders tegenaan. De opname van Tussen de Oren die wij hebben bijgewoond wordt op 15 april uitgezonden. Ik ben benieuwd naar het resultaat.

Wil je ook een glimp opvangen van hoe het er achter de schermen bij een televisieprogramm aan toe gaat? Kijk hier voor meer informatie.

Het Tweetakt Theaterfestival 2009

Van 21 t/m 29 maart van dit jaar was het Tweetakt Theaterfestival. Tweetakt is een Vlaams/Nederlands theaterfestival voor jong en oud. Negen dagen lang was er verrassend theater op verschillende locaties in de stad o.a. het festivalcentrum op de Neude, de Stadsschouwburg, Theater Kikker en Jeugdtheaterhuis De Berenkuil.
Jelmer en ik bezochten woensdag de 25e het festivalcentrum op het Neude. We zagen daar achtereenvolgens de Verveelkas(t), Filmmachinekas, Verschommelingen, Storm In Een Glas Water en de Knuffelautomatiek.
Verder interviewden we programmeur Nanouk Hildebrand over Tweetakt en afgestudeerd TFT-er Peter van de Sluijs, over zijn ervaringen tijdens zijn studie en daarna.

A5 feestje: Altijd goed...

Afgelopen week was er weer een leuk feest: Het A5 feest in de Poema. Dit feest werd georganiseerd door AKT, samen met vier andere studieverenigingen van Geesteswetenschappen. Het leuke hier aan, is dat je naast de bekende gezichten, weer een hoop nieuwe mensen kunt leren kennen! Het thema was iets in de sfeer van 'Arabian Nights'. Dat veel mensen dat niet wisten of wilden weten, mocht de pret niet drukken! Zoals te zien is op de foto, was het aan het begin van de avond nog wat rustig op de dansvloer, maar daar zou al snel verandering in komen. Lees verder
Die avond kwam ik zelf net terug van basketbaltraining. Dat doe ik bij de SBU, Studenten Basketbal Utrecht. Het sportcomplex, Olympos, zit op de Uithof. Van bijna elke sport is er wel een studenten sportvereniging, dus als je van sporten houdt, is het zeker een aanrader om een keer te gaan kijken bij één van de sportverenigingen. Maar goed, eenmaal aangekomen bij de Poema, bleek een sporttas voor de uitsmijter nogal verdacht, dus werd de tas grondig doorzocht. Hierbij de tip van de dag: Neem geen sporttas mee naar een feestje, dat kost tijd...

Eenmaal binnen kwam ik gelukkig snel een bekende tegen, dus ik dacht: Kodak time!

Zoals in de inleiding te lezen was, bleef de dansvloer angstvallig rustig. Maar toen ik eenmaal mijn kunsten had vertoond op de vloer, werd het natuurlijk al snel druk op de dansvloer:

Goed, toegegeven, de foto is een beetje wazig, maar dat zou ook kunnen omdat ik inmiddels een paar biertjes had gedronken. Een biertje kostte 1,50, en dat is voor Utrechtse begrippen een schappelijke prijs. Wijn kostte geloof ik ook zoiets, maar daar durfde ik mijn vingers niet aan te branden.
Toen een vriend van me achter de DJ set plaats ging nemen, voelde ik mij verplicht om wederom de dansvloer op te gaan. Daarvan zijn een aantal foto's genomen, maar om mij niet al te veel gezichtsverlies te laten lijden, had de fotograaf besloten de foto's maar te wissen. Helaas, helaas.
Aan alle mooie dingen komt een eind, en zo vond ik het rond drie uur wel weer tijd om naar huis te gaan. Gelukkig woon ik dicht bij het centrum, dus ik hoefde maar een klein stukje te fietsen. Als je voor het eerst een kamer in Utrecht zoekt, kan ik je trouwens aanraden om niet al te kritisch te zijn op je eerste kamer, het zoekt namelijk een stuk makkelijker als je al woonruimte hebt in Utrecht!
Oh ja, tot slot nog het bewijs dat de eerder genoemde fotograaf zelf misschien een biertje te veel op had:Kortom: Geniet, maar drink met mate! :)

Stop motion: leuke maar tijdrovende filmtechniek

Weet je wat ik nou echt een leuke filmtechniek vind? Stop-motion! En dan vooral claymation. Je weet wel, van die beetje schokkerige filmpjes met poppetjes van klei die steeds weer in een net iets andere houding worden gezet.
Bij stopmotion gebruik je een camera die frame voor frame opnamens kan maken. Je zorgt er voor dat de camera niet verplaatst wordt, het enige dat je steeds ietsje verplaatst, is datgene dat je in beeld hebt. Daardoor lijkt het nadat je de opnamens achter elkaar afspeelt alsof datgene uit zichzelf beweegt! Als je een vloeiend beelt wil maken, heb je ongeveer 24 beelden per seconde nodig. Dat zijn er dus 1440 per minuut!! En dan moet je eens nagaan dat er zelfs volledige films met deze techniek worden gemaakt, denk bijvoorbeeld aan Wallice & Gromit of Tim Burtons Corpse Bride. Waarom ik dit nu zo leuk vind? Lees verder Ik denk dat het te maken heeft met de combinatie fotografie en film.
En hoe ik hier opeens bij kom? Ik kwam vandaag deze website tegen waar gemakkelijk wordt uitgelegd hoe je zelf je eigen stop motion filmpje kunt maken! Er staat stap voor stap wat je moet doen en zelfs een link naar een programmaatje waarin je je foto’s kunt omzetten in een filmpje. Makkelijk toch! Ook staat er het resultaat bij dat in een uurtje gemaakt is, heel cool! Zo zie je maar, iedereen kan films maken en je kunt NU beginnen!

Claymation:



En er zijn zelfs videoclips met stop motion techniek!



Ik denk dat ik het zelf ook eens ga proberen! :)

Lekker naar de bioscoop...maar dan anders

Films kijken is een hobby van velen. Logisch, want het is een leuke en ontspannende bezigheid. Het wordt nog leuker als dit een onderdeel is van een studieopdracht. Dan kun je dus gewoon in de tijd dat je voor je studie bezig bent (legaal) films kijken. Situaties als de volgende zijn dan niet ondenkbaar:

“Hé, ik dacht dat jij een opdracht voor je studie moest doen?”
“Daar ben ik ook mee bezig.”
“Yeah right, je zit gewoon film te kijken.”
“Ja, en? Dat IS mijn opdracht voor mijn studie.”
“Zit je me nou voor de gek te houden?”
“Nee, ik houd je niet voor de gek. Ik zal het je nog sterker vertellen. Morgenochtend om 09:00 heb ik college. In de bioscoop. Meteen ’s ochtends. Gaan we twee films achter elkaar kijken.”
“Eh, welke studie volgde je ook alweer? Kan ik me ook ergens aanmelden?”

... Lees verder

Ja, inderdaad: college in de bioscoop. Repertoire film, tv, nieuwe media is zo’n cursus die ik volgde, waarbij er heel veel films werden gekeken. Ook was het de bedoeling dat ik het Nederlands Filmfestival daarvoor bijwoonde. Met andere woorden: nog eens verplicht naar de bioscoop buiten collegetijd om. Nou zeg, wat een opgave!

De films die werden getoond waren vooral illustratief voor de betreffende regisseurs en de Nederlandse Filmgeschiedenis. Over de films moest ik artikelen schrijven. Hiervoor ben ik in de huid van meerdere regisseurs gekropen. Waarom kiest de regisseur Pieter Kuijpers in zijn films voor het perspectief van de misdadiger? Hoe brengt hij dit in beeld? Wat is het kenmerkende van Paul Verhoevens films en waarom heeft hij ze zo gemaakt? Wat is de reden van zijn grote succes? Lees hier mijn artikel!

Het is leuk om films met deze nieuwe en diepgaandere blik te bekijken. Ook door over de carrières te lezen van de filmmakers, kun je je inleven in de geest van de tijd en over de strubbelingen die zij kennen om “aan de bak te komen”. Mij inspireerde het vooral om me meer in de filmwereld te verdiepen. Daar valt nog heel veel over te leren...

Mijn Utrechtse plekjes: Cafe het Hart en 't Gras Van de Buren

Iedereen heeft wel een paar vaste ‘stamkroegen’. Sinds ik in Utrecht woon, zijn dat voor mij (onder andere) Café het Hart en ‘t Gras Van de Buren.
Café het Hart is een kroeg bij het Neude en de Voorstaat. Inderdaad, in het hart van Utrecht dus. (hoe ironisch) Elke avond in de week is het hier lekker druk. Zoals de foto doet verraden is het niet erg groot, maar wel heel gezellig. Het leuke hier is dat je ook gezelschapsspelletjes kunt spelen. Misschien klinkt dat suf, maar het is echt leuk! In Café het Hart worden ook regelmatig BN-ers gespot. Lees verder
‘t Gras Van de Buren is een kroeg/eetCaféetje tussen Janskerkhof en het Neude. Een goede plek om even bij te kletsen, een drankje te doen of te lunchen. Tussen de middag kun je voor vijf euro een riante sandwich en drinken bestellen. Het avondeten vind ik wat minder; het zijn kleine hapjes waar je erg veel voor betaalt. Verder zijn er ook loungebanken en stoelen. Een ideale plek om even uit te rusten na de oh zo zware colleges van TFT. Het Gras is een echt studentencafé. Op hun site is nog veel meer te lezen.